15 września 1916 roku w bitwie nad Sommą Brytyjczycy po raz pierwszy w historii wykorzystali do walki czołgi.
Podczas pierwszej wojny światowej walczące narody zmobilizowały niespotykaną dotąd liczbę żołnierzy. Niemiecka ofensywa została zatrzymana we wrześniu 1914 roku pod Marną na przedpolach Paryża. W kolejnych miesiącach front ustabilizował się – rozpoczęła się wojna pozycyjna. Budowano okopy, rozkładano zasieki. Jakiekolwiek próby szturmu na nieprzyjaciela kończyły się wielotysięcznymi stratami strony atakującej – prowadzona w ten sposób walka była nużąca i trudna do rozstrzygnięcia.
Brytyjczycy chcąc przełamać obronę Niemców zdecydowali się wprowadzić w życie wcześniej odrzucane projekty. Jednym z nich była koncepcja budowy opancerzonego traktora poruszającego się na gąsienicach. Pomimo sceptycyzmu elit wojskowych Winston Churchill, lord admiralicji, wyraził zgodę na konstrukcję maszyn. Brytyjczycy chcąc ukryć przed nieprzyjacielem koncepcję nowej broni, utrzymywali, że budują zamówione wcześniej przez inne kraje zbiorniki na wodę (z ang. tanks). W 1915 roku powstał pierwszy prototyp tzw. „Mały Willie”, który po roku został zastąpiony przez nowy model „Mark I”.
Trwa krwawa bitwa pod Sommą. Brytyjczycy po stracie 20 tysięcy żołnierzy w ciągu jednego dnia próbują wykorzystać nową broń. 15 września 1916 roku 32 czołgi ruszają na linie obrony zaskoczonych żołnierzy niemieckich. Ostatecznie 18 maszyn dociera do okopów nieprzyjaciela i przesuwa front o kilka kilometrów. W związku z sukcesem manewru Brytyjczycy rozpoczynają masową produkcję pojazdów. Inne państwa widząc potencjał w nowym wynalazku postanawiają skonstruować maszyny na własną rękę, co szybko odmieni obraz wojny.
