Elegancki, ogromny, zielony obszar parku w Brniu położony na terenie gminy Olesno, zaledwie kilkanaście kilometrów od Tarnowa, to nie tylko doskonałe miejsce na małą, niedzielną wycieczkę, ale również atrakcja z niezwykle ciekawą historią.
Miejscowość Breń swoją nazwę zawdzięcza rodowi Breńskich herbu Półkozic, z których pochodził pierwszy właściciel tych terenów – Piotr Breński. Od końca XV wieku posiadłości Breńskich często zmieniały swoich właścicieli. Breń należał od 1667 roku do rodziny Czartoryskich. I to właśnie za panowania rodu Czartoryskich został założony park, którego twórcą w stylu wersalskim był książę Józef Czartoryski.
Otóż park ten faktycznie przypomina projektem ogrody Wersalu, gdyż został zaprojektowany i urządzony w stylu francuskim przez wiedeńskiego projektanta Pfaffingera w latach 1750-1760. Przez lata park cieszył się mianem najpiękniejszego ogrodu w całej Galicji. W roku 1786 w posiadanie parku wszedł Jan Konopna. Kolejnymi właścicielami posiadłości byli Leon, Feliks, Prosper i Jan. Feliks Konopka był jednak najbardziej znanym mieszkańcem Brnia. Niezwykle wszechstronny: był tłumaczem, poetą, malarzem, konserwatorem dzieł sztuki. Urodził się 17 lipca 1888 r. w Brniu, a na cześć jego przyjścia na świat został posadzony dąb szypułkowy obok dworu myśliwskiego (obecnie ponad stuletni dąb “Felix” znajduje się od wschodniej strony). Rodzinnym majątkiem zarządzał w okresie międzywojennym i w latach II wojny światowej, a od 1945 r. zamieszkał w Krakowie. Po wojnie pracował przy konserwacji ołtarza Wita Stwosza. Zmarł w 1982 roku i został pochowany na Cmentarzu Rakowickim.
Park w Brniu uznany jest za zabytek pierwszej klasy. Znajdują się w nim gaik, labirynt otoczony kanałami z wodą, nad którymi unosi się mostek łączący ogród z parkiem i pałacem. W parku mieszczą się ważne akcenty architektury dworsko-parkowej, w tym m.in. brama wjazdowa i figura Matki Bożej. Jest to również raj dla amatorów nietypowej roślinności, zwłaszcza drzew rzadko występujących, a nawet chronionych. Szpalery są utworzone przez drzewa liściaste, takie jak: kasztanowce białe, jesiony wyniosłe i lipy szerokolistne. Spośród rzadkich okazów można zobaczyć choćby miłorząb dwuklapowy. Ozdobą są tu również szpalery utworzone z grabu zwyczajnego, a wiele pni drzew jest porośniętych zimozielonym bluszczem pospolitym.
Teren nazywany jest obiektem parkowo-pałacowym, gdyż znajduje się tam reprezentacyjny budynek, kiedyś pałacyk. Jednym z pomieszczeń obiektu jest sala reprezentacyjna ze wspaniałym rzeźbionym drewnianym sufitem, w narożach którego znajdują się herby rodu Konopków. Jest tu również jadalnia oraz pomieszczenia mieszkalne, a w nich pozostała część mebli Konopków, np. kredens, szafa, lustro oraz portret Adama Mickiewicza.
Zachowało się także piękne, olbrzymie lustro z kryształu.
Obecnie miejsce to wymaga renowacji, ale wciąż może i przyciąga spragnionych spokoju spacerowiczów.